'Lauze' is het Franse woord voor een platte, min of meer vierkante
natuursteen,
zoals die in bergachtige streken gebruikt wordt als
dakbedekking.
Meestal wordt deze
verkregen door het splijten van een gelaagd stuk natuursteen. Je zou kunnen zeggen
dat het de meest ruwe vorm is van
natuurstenen dakbedekking,
de
lei
is dan de meest verfijnde.
Door de manier waarop de lauzes gemaakt worden is zowel de onregelmatigheid als de dikte
kenmerkend. Het gevolg is dat deze stenen niet, zoals leien, strak tegen het dak gespijkerd
kunnen worden. In de meest simpele vorm wordt deze dakbedekking bijna horizontaal gestapeld.
Daardoor rust iedere lauze gedeeltelijk op de voorgaande en is er een heel
klein beetje overeenkomst met de opbouw van een
pseudogewelf.
Daarvan steken de stenen steeds wat verder naar binnen, totdat ze elkaar
bovenaan ontmoeten en steunen. Al rust hierdoor dus niet alle gewicht van een lauze-dak
op de kapconstructie, het gaat hier wel om de zwaarste dakbedekking. De bijbehorende
kap is vaak simpel,
maar altijd héél degelijk.
Tekst: Jean Penders (10-2007). Bronnen: zie literatuurlijst. Afbeelding: Jean Penders
